Aslında, bizim gibi gezici insanların bayrağı yoktur.Milyonlarız ama bir ulus değiliz.Bir araya gelebiliriz; ama sonra rüzgar değişir ve umutları alıp götürür...

Çoğu zaman zaman Afrikalı bir kız olacağıma madeni bir İngiliz Sterlini olmayı isterdim .Herkes geldiğimi görmekten mutlu olurdu.Belki bir hafta sonu sizi ziyarete gelirdim; sonra, çok karasız olduğum için , köşedeki dükkanda duran adama giderdim; ama siz o tarçınlı kurabiye yiyip, soğuk kutu kolanızı içmekte olduğunuz için buna üzülmez ve bir daha beni hiç düşünmezdiniz.Tatilde tanışıp , sonra birbirinin adını unutan sevgililer gibi olurduk.

Chris Cleave'nin Küçük Arı adlı kitabından