Suları Taşladım

Suları taşladım ellerimde boğdum seni harelerde

Artık yaban gözler görmeyecek yüzünü,

Öldün, aşkım dirildi.

Boynu bükük kır çiçekleri tutsun yasını

Söğütler kamçılasın beni

Ellerimle boğdum seni

Bir oyuncak kayık battı kıyıda

Bir çocuk ağlıyordu

Ben sana,

Sen kağıttan sandala kıydın,

Yapmamalıydın.

Çocuk benim gözlerimde hıçkırdı

Ben çocuğun avasında haykırdım

Bugün durgun suların kalbini kırdım,

Kırmamalıydım...

Şartmış gibi baharı müjdeliyordu yaban sümbüller

Kimeydi bu mutlu haber, nerdeydi?

Durgun sular dargın,

Batan kayık yorgun

Yalnızdım.

Kırılası ellerimle sulara mezar kazdım...

Kaynak: Bıldırcın Yağmuru, 1965

Zeki Müren