Birini çok sevdim, o da sevmişti. Belki de sevdi sandım, her neyse...
Sonra bir şey oldu, aramız açıldı.
Bana biraz zaman ver dedi, ben de bekledim.
Geçer dedim, düzelir dedim, sabrettim.
O hiç düzelmedi.
Sonra bir gün aklıma geldi, biraz özler gibi oldum.
O kadar çok beklemişim ki beklerken alışmışım yokluğuna. O zaman içinde o kadar çok şey kaybetmişim ki meğer, mutluluk nasıl bir şeydi onu bile unutmuşum yemin ederim.
Yani demem o ki biri senden zaman istiyorsa sakın bekleme, hayatını yoluna koymaya bak.
Çünkü o çoktan kendi yoluna koyulmuş demektir