Birini çok sevdim, o da sevmişti. Belki de sevdi sandım, her neyse...

Sonra bir şey oldu, aramız açıldı.

Bana biraz zaman ver dedi, ben de bekledim.

Geçer dedim, düzelir dedim, sabrettim.

O hiç düzelmedi.

Sonra bir gün aklıma geldi, biraz özler gibi oldum.

O kadar çok beklemişim ki beklerken alışmışım yokluğuna. O zaman içinde o kadar çok şey kaybetmişim ki meğer, mutluluk nasıl bir şeydi onu bile unutmuşum yemin ederim.

Yani demem o ki biri senden zaman istiyorsa sakın bekleme, hayatını yoluna koymaya bak.

Çünkü o çoktan kendi yoluna koyulmuş demektir